- jaskółczy
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldejaskoacutelstrokczy"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}jaskółczy{{/stl_39}}{{stl_7}} Schwalben-{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
jaskółczy
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
jaskółczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. jaskółka w zn. 1.: Jaskółczy szczebiot. Jaskółcze gniazdo, pisklęta. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jaskółczy — przym. od jaskółka (tylko w zn. 1) Jaskółczy świergot. Jaskółcze loty. ∆ Jaskółcze gniazda «chińska potrawa przyrządzona z rozgotowanych gniazd ptaków salangan» ∆ bot. Jaskółcze ziele «Chelidonium maius, roślina z rodziny makowatych o żółtych… … Słownik języka polskiego
jaskółczy ogon — {{/stl 13}}{{stl 7}} w ciesielstwie: rodzaj połączenia belek, których końce są ociosane w kształt trapezu rozszerzającego się na zewnątrz; powszechnie stosowany w budownictwie ludowym {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
królowa — ż odm. jak przym., B. królowawą, W. królowawo 1. «kobieta sprawująca władzę w królestwie; monarchini; żona króla» ∆ Królowa matka «matka króla panującego lub panującej królowej, wdowa po poprzednim panującym» ∆ Królowa Nieba, Niebios «o Matce… … Słownik języka polskiego
ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon … Słownik języka polskiego
ogon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. ogonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylna część, zwężona i wydłużona, ciała istot żywych, kręgowych lub bezkręgowych; także: futro, skóra z tej części ciała zwierzęcia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
